«امیر احمدلو» را به‌عنوان اولین شهید قمی ارتش جمهوری اسلامی ایران در دوران دفاع مقدس می‌شناسند، همان شهیدی که رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار با دست‌اندرکاران کنگره شهدای استان قم، نام او را برده و ماجرای لحظات پیش از شهادت وی را روایت کردند.

گروه حماسه و مقاومت هوران – رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار با دست‌اندرکاران کنگره شهدای استان قم، نام یکی از شهدای والامقام ارتش جمهوری اسلامی ایران را بردند که اهل این استان بود.

شهیدی که او را به‌عنوان اولین شهید قمی ارتش جمهوری اسلامی ایران در دوران دفاع مقدس می‌شناسند. نام این شهید والامقام «امیر احمدلو» است، که تاکنون در رسانه‌ها کمتر از وی نامی به میان آمده است و جامعه آن‌گونه که باید، او را نمی‌شناسد.

«امیر احمدلو» را به‌عنوان اولین شهید قمی ارتش جمهوری اسلامی ایران در دوران دفاع مقدس می‌شناسند. وی سال ۱۳۳۶ متولد و پس از اخذ مدرک دیپلم، وارد دانشگاه افسری ارتش شده و پس از اخذ مدرک لیسانس، در ارتش مشغول خدمت شد.

حضرت امام خمینی (ره) وقتی در جریان نهضت انقلاب اسلامی، دستور ترک پادگان‌ها را به ارتشی‌ها صادر کردند؛ «امیر احمدلو» نیز همانند بسیاری از همرزمان خود، به فرمان امام خمینی (ره) لبیک گفت. وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی، به ارتش جمهوری اسلامی بازگشت و برای مقابله با ضدانقلاب به غرب کشور اعزام شد.

همزمان با آغاز جنگ تحمیلی، «امیر احمدلو» به جبهه‌های نبرد حق علیه باطل شتافت و به‌عنوان فرمانده گردان ۱۵۳ لشکر ۷۷ خراسان، در حالی که خرمشهر سقوط کرده بود و آبادان در خطر محاصره قرار داشت، در «جبهه ذوالفقاریه» آبادان به‌همراه نیرو‌های خود و همچنین نیرو‌های مردمی که در آن منطقه مستقر بودند، نقش بی‌بدیلی در جلوگیری از پیشرفت ارتش بعث عراق ایفا کرد، تا این‌که سرانجام نهم آبان سال ۱۳۵۹، در حال اقامه نماز، بر اثر اصابت خمپاره در نزدیکی‌اش، به شهادت رسید.

رهبر معظم انقلاب اسلامی، لحظات آخر عمر مبارک شهید «امیر احمدلو» را این‌گونه روایت کرده‌اند: «آخرین لحظه حیاتش آب می‌آورند یا یک نفری به فکر می‌افتد که آب به او بدهد که تشنه از دنیا نرود، این جوان نظامی آب را نمی‌خورد، اشاره می‌کند به آن سربازی که بغل دستش بوده یعنی همان حادثه صدر اسلام [۱]که مدام ما‌ها روی منبر‌ها گفتیم و مردم شنیدند و تصور درستی از آن پیدا نکردیم، در واقع اتفاق افتاد؛ یک افسر ارتشی این واقعیت را به ما نشان داد».

[۱]: شبیه این اتفاق در جنگ «موته» اتفاق افتاده است.