کد خبر:23289
پ
۱۴۰۴-۶۳۷۵
غزه در آغوش خون و خیانت

وقتی آتش‌بس، نقشه‌ای برای آتش شد؛ غزه در آغوش خون و خیانت

وقتی آتش‌بس، نقشه‌ای برای آتش شد؛ غزه در آغوش خون و خیانت در غزه، واژه‌ی «آتش‌بس» دیگر بوی صلح نمی‌دهد؛ بوی باروت می‌دهد. پیمانی که قرار بود آرامش بیاورد، به دامی بدل شد برای تکرار کشتار. اسرائیل با حمایت آمریکا، از دل آتش، کودکان را به خاک سپرد و لبخند زد. پایگاه خبری هوران – […]

وقتی آتش‌بس، نقشه‌ای برای آتش شد؛ غزه در آغوش خون و خیانت

در غزه، واژه‌ی «آتش‌بس» دیگر بوی صلح نمی‌دهد؛ بوی باروت می‌دهد. پیمانی که قرار بود آرامش بیاورد، به دامی بدل شد برای تکرار کشتار. اسرائیل با حمایت آمریکا، از دل آتش، کودکان را به خاک سپرد و لبخند زد.

پایگاه خبری هوران – در عصر یکشنبه‌ای که خورشید هنوز خونِ دیروز را بر چهره‌ی خود داشت، آسمان غزه بار دیگر شکافته شد. هواپیماهای آهنینِ اشغالگران، بی‌آنکه از پیمان شرم و وجدان نشانی داشته باشند، بر اردوگاه‌ها و خانه‌ها فرود آمدند. پیمان آتش‌بس تنها بر کاغذ زنده بود، و بر زمین، شعله‌ای بود در گهواره‌ی کودکان.

چهارده غیرنظامی جان دادند؛ دو در الشفاء، دو در العوده، هفت در الاقصی و سه در ناصر. نامشان هنوز میان دیوارهای بیمارستان می‌پیچد، مانند فریادی که راهی به جهان ندارد. در میانشان، نَسمه اسعد الغلبان، زن سی‌وپنج‌ساله‌ای که در چادر آوارگان پناه گرفته بود، با دو کودک خُرد به شهادت رسید؛ گویی آسمان نیز بر مرگِ خویش گریست.

پهپادهای اسرائیلی چادرهای سفید را که پناهگاهِ بی‌پناهی بود، درهم کوبیدند. کودکان در خاک بازی می‌کردند، و تنها چند لحظه بعد، خاک بر آنان بازی گرفت. تانک‌ها در شرق خان‌یونس، گلوله‌هایی شلیک کردند که بوی انتقام داشت نه دفاع. در التفاح، بمب‌ها شکوفه کردند و دو روزنامه‌نگار، قلم‌هایشان را با خون خویش امضا کردند.

رسانه‌های اشغالگر، با وقاحتی سرد، حمله به رفح را بهانه ساختند تا خون تازه بریزند. گفتند مقاومت نقض کرده است، دروغی که بوی باروت آمریکا را می‌داد. درحالی‌که حتی زمین شهادت می‌دهد: آن مین، یادگارِ جنگ گذشته بود، نه نقض امروز. اما اسرائیل، همان‌گونه که حقیقت را می‌کُشد، بهانه نیز می‌سازد تا کشتار را مقدس جلوه دهد.

از دهم اکتبر تا امروز، چهل‌وهفت بار پیمان را دریده‌اند. سی‌وهشت شهید، صد و چهل‌وسه زخمی، و هزاران روح زخمی در شهر خاموش. آتش‌بس را پیمان نامیدند تا جهان را فریب دهند، اما در حقیقت، آن امضاها، مُهر مرگ بود بر جبینِ بی‌پناهان.

و در پسِ این جنایت‌ها، آمریکا ایستاده است؛ همان داوری که با ترازوی وارونه‌اش، خون را به سود اشغالگر وزن می‌کند.
اما غزه هنوز زنده است؛

در هر ناله‌ی مادر، در هر قطره خون بر ماسه، در هر کودک که بر آوار می‌خندد.
حماس هنوز ایستاده است، چونان دیواری از ایمان در برابر طوفانِ فولاد.
و تاریخ خواهد نوشت: اسرائیل پیمان را شکست، و فلسطین با خون خود، عدالت را دوباره امضا کرد.

کد نویسنده: ۳۲۰

کلیدواژه : اسرائیل کاتس، پایگاه خبری هوران، هوران، عدالت جهانی، وجدان بشریت، سکوت سازمان ملل، اشک مادران غزه، التفاح، پایگاه خبری هورانبیمارستان ناصر، خون بی‌گناه، حمایت آمریکا از اسرائیل، جنایت علیه بشریت، مقاومت فلسطین، رسانه مقاومت، پایگاه خبری هورانپایگاه خبری هورانخان‌یونس، رفح، دیرالبلح، نسمه الغلبان، رسانه‌های فلسطینی، خبرنگاران شهید، نقض حقوق بشر، جنگ علیه غزه، پایگاه خبری هورانغزه، فلسطین، رژیم صهیونیستی، اشغالگران، آمریکا، نقض آتش‌بس، جنایت جنگی، حماس، مقاومت اسلامی، پایگاه خبری هورانکتائب القسام، حملات هوایی، پهپاد اسرائیلی، شهید، کودکان فلسطینی، زنان غزه، بیمارستان الشفاء، بیمارستان الاقصی، پایگاه خبری هورانمحور مقاومت، ظلم جهانی، تجاوز صهیونیست‌ها، شرم‌الشیخ، یحیی المبحوح، حسین السوالحه، محمد ابورافع، پایگاه خبری هوراننسل‌کشی در غزه، توافق تبادل اسرا، حمله پهپادی، تانک‌های اسرائیلی، الزویداء، محاصره غزه، قتل غیرنظامیان، فاجعه انسانی، پایگاه خبری هوران
پایگاه خبری هوران
ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

کلید مقابل را فعال کنید