پایگاه خبری هوران – کانال پشت خاکریز در محور بهرام‌آباد، پر از جنازه‌هایی شد که علی غیوری‌زاده یکی از فرماندهان تیپ امیرالمؤمنین(ع) مجال عبور به آن‌ها نمی‌داد؛ رجز می‌خواند و چند نفر از هم‌رزمانش به او مهمات می‌رساندند.

حماسه و مقاومت هوران – ، کارنامه رزمی تیپ امیرالمؤمنین (ع)، رشادت‌های رزمنده‌ای را در خود ثبت کرده است که طی هشت سال دفاع مقدس در نبردهای این یگان شرکت مستقیم داشت.

علی غیوری‌زاده که هم‌زمان با آغاز جنگ تحمیلی، عازم جبهه‌های رزم شده بود، با وجود مسؤولیت‌های متعدد، از جمله فرماندهی گردان شهید بهشتی، همواره در مصاف با دشمن پیشتاز بود.

در نبرد نصر ۴، هنگامی‌ که دشمن برای بازپس‌گیری بلندی‌های دوقلو پاتک کرد، غیوری‌زاده توانست با ورود به سنگر کمین، در مدت ۲۴ ساعت رزم دائم، نقش شجاعانه‌ای در دفع پاتک گردان تکاور عراقی و انهدام آن ایفا کند.

آخرین صحنه جهاد او، رزم شجاعانه‌اش با منافقین در ۲۹ خرداد ۱۳۶۷ بود. او با بی‌سیم به قرارگاه لشکر چنین گفت: تا من زنده هستم، دشمن از خط گردان شهید بهشتی عبور نخواهد کرد. حاجی ما زانوهایمان را بسته‌ایم.

بی‌سیم‌چی فرمانده که از نزدیک شاهد حماسه‌آفرینی او بود، می‌گوید: کانال پشت خاک‌ریز در محور بهرام‌آباد، پر از جنازه‌هایی شد که علی مجال عبور به آن‌ها نمی‌داد؛ رجز می‌خواند و چند نفر از هم‌رزمانش به او مهمات می‌رساندند.

سرانجام منافقین با استفاده از تانک، او را از نزدیک هدف تیربار قرار دادند. چنین شد که دیگر ذکر «لاحول و لا قوه الا بالله» علی از بی‌سیم قرارگاه شنیده نشد؛ تا آنکه با سپری شدن ۱۲ سال، هم‌زمان با نیمه شعبان، پیکر مطهرش در قلاویزان کشف شد و مردان و زنان ملکشاهی با بیش از ۵۰ کیلومتر پیاده‌روی به استقبالش رفتند.

شهید علی غیوری‌زاده از فرماندهان تیپ امیرالمؤمنین (ع) بود که در عملیات‌های همچون کربلای یک، والفجر سه، کربلای ۱۰ و والفجر ۱۰ حضور داشت. او در روز ۲۹ خردادماه سال ۱۳۶۷ در منطقه عملیاتی مهران به درجه رفیع شهادت نائل آمد. مزارش در صحن امام‌زاده سیدحسن بن موسی کاظم (ع) مهران قرار دارد.