کد خبر:23054
پ
۱۴۰۴-۳۶۱۱
سوگنامه تباهی در سایه سکوت

هر شهید گرسنه در غزه، سقوط دیگری از جهان انسانی اعراب است

سوگنامه تباهی در سایه سکوت هر شهید گرسنه در غزه، سقوط دیگری از جهان انسانی اعراب است نویسنده: غلامعلی نسائی اینک نه جنگ، که قحطیِ برنامه‌ریزی‌شده، تیغ بی‌صدا بر گلوی بشریت می‌کشد. نه‌صد شهید و شش هزار زخمی، رقم‌هایی که بر سنگ‌های تاریخ، زخم بی‌تفاوتی جهان را حک می‌کنند. پایگاه خبری هوران – در این […]

سوگنامه تباهی در سایه سکوت

هر شهید گرسنه در غزه، سقوط دیگری از جهان انسانی اعراب است

نویسنده: غلامعلی نسائی

اینک نه جنگ، که قحطیِ برنامه‌ریزی‌شده، تیغ بی‌صدا بر گلوی بشریت می‌کشد. نه‌صد شهید و شش هزار زخمی، رقم‌هایی که بر سنگ‌های تاریخ، زخم بی‌تفاوتی جهان را حک می‌کنند.

پایگاه خبری هوران – در این روزگار که آسمان از اشک ستارگان سنگین شده، خاک غزه با ناله‌های بی‌پاسخ کودکانش می‌لرزد. هفتاد و یک فرشته کوچک، با جگرگوشه‌هایی سوخته از آتش گرسنگی، به ملکوت بی‌عدالتی پرکشیدند. رزانِ چهارساله، که باید در آغوش مادرش قصه زندگی می‌شنید، و یحییِ چهارماهه، که تازه می‌بایست طعم شیر مادر را زیر آفتاب آرامش بچشد، اکنون در گورستان بی‌امیدی آرمیده‌اند.

اینک نه جنگ، که قحطیِ برنامه‌ریزی‌شده، تیغ بی‌صدا بر گلوی بشریت می‌کشد. نه‌صد شهید و شش هزار زخمی، رقم‌هایی که بر سنگ‌های تاریخ، زخم بی‌تفاوتی جهان را حک می‌کنند. آنان که برای لقمه‌ای نان دست به آسمان بردند، اما آسمان زیر سایه دود توپ‌های صهیونیستی کر و کور بود.

جهانِ امروز، در پشت پرده‌های سیاست، به تماشای این تراژدی نشسته است. آمریکا، حامی بی‌قید و شرط رژیم کودک‌کش، با دستانی آلوده به خون معصومان، بر جراحت فلسطین نمک می‌پاشد. سازمان‌های بین‌المللی، در انبوه بی‌عملی‌شان، گویی فراموش کرده‌اند که انسانیت، پیش از آنکه واژه‌ای در قراردادها باشد، فریادی است در گلوهای خفه‌شده.

آیا این همان تمدنی است که دم از حقوق بشر می‌زند؟ تمدنی که گرسنگی را سلاح می‌کند و کودکان را قربانی هوس‌های قدرت‌طلبان؟ هر کودک غزه که در سکوت می‌میرد، آیینه‌ای است از فرومایگی جهانِ مدرن. اینجا دیگر اعداد، شماره‌گر مرگ نیستند، بلکه نشانه‌های سقوط اخلاقی‌اند در جهانی که انسانیت را به حراج گذاشته است.

و ما، در میان این تباهی، همچنان فریاد می‌زنیم: آیا کسی هست که صدای غزه را بشنود؟

هر شهید گرسنه در غزه، سقوط دیگری از جهان انسانی اعراب است

“مأساة غزة: أطفال يموتون جوعاً.. والعالم يصمت!”
في زمنٍ أصبحت فيه الدموع لغَةَ الضعفاء، تتهاوى أرواح البراءة تحت حصار الجوع المدبَّر. واحد وسبعون طفلاً، تحوّلوا إلى أرقامٍ في سجلّ المأساة، بينهم رزان ذات الأربع سنين ويحيى الرضيع، الذين ودعوا الحياة قبل أن تبتسم لهم الدنيا.

ليست الحرب وحدها تقتل هنا، بل الصمت العالمي أيضاً. أكثر من تسع مئة شهيد وستة آلاف جريح، سقطوا بينما كانوا يبحثون عن لقمة تسدّ جوع أطفالهم. الغرب، بقيادة أمريكا، يغذّي آلة القتل الصهيونية بدماء الأبرياء، بينما تتحوّل المنظمات الدولية إلى مجرد شهود صامتين على الإبادة.

أين حقوق الإنسان؟ وأين الضمير العالمي؟ كل طفل يموت في غزة هو إدانة للبشرية جمعاء. فهل من مستجيبٍ لصرخات غزة قبل أن يدركنا الندم؟

“Gaza’s Agony: Children Starve to Death as the World Watches in Silence”

In an era where tears have become the language of the powerless, innocent souls wither away under a deliberate siege of starvation. Seventy-one children—now mere numbers in the ledger of tragedy—including four-year-old Ruzan and four-month-old Yahya, left this world before life could even smile upon them.

It is not just war that kills here, but also global silence. Over nine hundred martyrs and six thousand wounded fell while searching for a morsel to feed their children. The West, led by America, fuels the Zionist killing machine with the blood of the innocent, while international organizations stand as silent witnesses to genocide.

Where are human rights? Where is the world’s conscience? Every child who dies in Gaza is an indictment of all humanity. Will anyone answer Gaza’s cries before regret consumes us all?

پایگاه خبری هوران | Houran.ir

کلیدواژه : Gaza، Agony، Starve، Silence، Powerless، Souls، Siege، Tragedy، Martyrs، Wounded، West، Genocide، Conscience، Humanity، Cries، Regretالموقع الإخباري هوران، هوران، نسائي، غلامعلي نسائي، غلامعلي نسائي، هوران، غزة، نسائي، حرب الـ12 يومًا، الحرب العدوانية لمدة 12 يومًا، ملحمة إيران، الموقع الإخباري هورانبحران انسانی، تراژدی، معصومیت، مرگ، درد، رنج، اشک، ستارگان، خاک، ناله، بی‌پاسخ، فرشته، سوخته، آتش، ملکوت، رزان، یحیی، مادر، پایگاه خبری هوران، هوران، نسائی، غلامعلی نسائیسیاست، تراژدی، خون، معصوم، سازمان‌های بین‌المللی، پایگاه خبری هوران، هوران، نسائی، غلامعلی نسائی،بی‌عملی، انسانیت، فریاد، تمدن، قدرت، اخلاق، مدرنیته، اعداد، مرگ، فروپاشیغزة، أطفال غزة، الجوع، الحصار، مأساة إنسانية، ضحايا، صمت عالمي، حقوق الإنسان، إبادة، منظمات دولية، أمريكا، الصهيونية، حرب، أطفال بريئون، مجزرة، ضمير العالم، إدانة، صرخات غزة، نداء إغاثة، إغاثة عاجلة.غزه، فلسطین، شهید، گرسنگی، کودکان، قحطی، جنایت، صهیونیست، آمریکا، سکوت جهانی، حقوق بشر، بی‌عدالتی، جنگ، نسل‌کشی، پایگاه خبری هوران، هوران، نسائی، غلامعلی نسائیفریاد، غزه، مأساة، أطفال، جوع، صمت، ضعفاء، أرواح، براءة، حصار، شهید، جریح، الغرب، صهیونیستی، إبادة، حقوق الإنسان، ضمیر، نداء، إدانة، بشریة، مستجیب، صرخات، هورانقصه، زندگی، شیر، آرامش، گورستان، بی‌امیدی، برنامه‌ریزی‌شده، بشریت، زخم، تاریخ، بی‌تفاوتی، پایگاه خبری هوران، هوران، نسائی، غلامعلی نسائی،نان، آسمان، دود، توپ، جهان، هورانكلمة "نسائي" تُكتب عادةً "نسائي" بمعنى "خاص بالنساء"، لكن إذا كان المقصود اسم عائلة "نسائي" كما وردت في النص، فالأفضل كتابتها كما هي، هوران، نسائي، اخباري هوران
پایگاه خبری هوران
ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

کلید مقابل را فعال کنید