پیروزی شهدا بر زرادخانه مرگ؛ جنایت غرب به اسارت حقیقت درآمد
نویسنده: غلامعلی نسائی
آمریکا و فرانسه، با فروش قطعات موشکی، و ارائه تکنولوژی در پروژه‌های نظامی مشترک، بخشی از این زنجیره خون است. در کنار آن‌ها، کشورهای دیگری نیز هستند که به شکل مستقیم یا غیرمستقیم، از طریق انتقال فناوری، آموزش نظامیان، و یا مشارکت در پروژه‌های تحقیقاتی مشترک نظامی، دست در آتش دارند.
پایگاه خبری هوران – در هنگامه‌ای که جوامع انسانی، زیر پرچم منشورهای بین‌المللی، سلاح‌هایی را به سبب آثار ویرانگرشان بر جان و روان انسان، ممنوع کرده‌اند، رژیم صهیونیستی همچنان آزادانه و بی‌مجازات، به زرادخانه خود می‌افزاید و از آن‌ها برای خاکستر کردن ملت فلسطین بهره می‌برد.
این تسلیحات مرگبار، نه با توسل به فناوری بومی یا تلاش نظامی مستقل، بلکه با دستان باز غربی‌ها، به‌ویژه آمریکا، آلمان، انگلیس و فرانسه در اختیار این رژیم قرار گرفته‌اند. یاری‌ای سازمان‌یافته و هدفمند، که در ذات خود، نه حمایت نظامی، که شراکت در نسل‌کشی است.
ایالات متحده، اصلی‌ترین تأمین‌کننده زرادخانه اسرائیل است. در طول دهه‌های گذشته، میلیاردها دلار کمک‌های نظامی به این رژیم اختصاص یافته است، و در جنگ ۲۰۲۳ علیه غزه، این کمک‌ها به اوج خود رسیدند. بمب‌های *GBU-31* و *GBU-39*، موشک‌های هوشمند *JDAM*، بمب‌های خارق‌الحصون، موشک‌های لیزری هلفایر، و حتی بمب‌های فسفر سفید، همگی با نشان «ساخت آمریکا» بر فراز خانه‌های فلسطینی فرود آمدند.
آلمان، دیگر شریک وفادار، نه تنها به فروش زیردریایی‌های پیشرفته به اسرائیل ادامه می‌دهد، بلکه فناوری تسلیحاتی مدرن از جمله سیستم‌های هدایت و کنترل و بمب‌افکن‌های دوربرد را نیز در اختیار آن گذاشته است. در همین حال، انگلیس و فرانسه، با صدور مجوزهای گسترده صادرات تسلیحات، در کنار شرکت‌های تسلیحاتی خود، به پُر شدن خزانه مرگ رژیم صهیونیستی کمک می‌کنند؛ گویی هیچ مرزی میان دیپلماسی و همدستی در جنایت باقی نمانده است.
سال ۲۰۲۳، شاهد استفاده بی‌سابقه‌ای از این سلاح‌ها بود. بیمارستان المعمدانی، با بمب سنگین *MK-84* که ساخت آمریکاست، با خاک یکسان شد. محله الرمال، با حملات موشکی *JDAM* فرو ریخت. پهپادهای مرگبار اسرائیل، با هدایت ماهواره‌ای ساخت غرب، جان صدها تن را در چشم‌برهم‌زدنی گرفتند. همزمان، قذائف فسفری ساخت آمریکا و گازهای سمی، در مناطق مختلف غزه پخش شدند، و تصاویر قربانیانی با سوختگی‌های تا عمق استخوان، در حافظه تاریخ ثبت شد.
سلاح‌های سری «دایم»، یکی از فجیع‌ترین نمونه‌های این جنون فناورانه‌اند؛ سلاح‌هایی که نه‌تنها انسان، که ژنتیک انسان را هدف قرار می‌دهند.
از طریق تنگستن، اورانیوم ضعیف‌شده، و فلزات سنگین، این ابزارهای مرگ‌آور به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که حتی اگر قربانی از انفجار جان به‌در ببرد، سال‌ها بعد به سرطان، نقص ایمنی یا ناهنجاری‌های ژنتیکی دچار شود.
و این‌ها همه، در آزمایشگاه‌های غربی توسعه یافته و به میدان‌های مرگ فلسطین صادر شده‌اند.
فرانسه نیز، با فروش قطعات موشکی، و ارائه تکنولوژی در پروژه‌های نظامی مشترک، بخشی از این زنجیره خون است. در کنار آن‌ها، کشورهای دیگری نیز هستند که به شکل مستقیم یا غیرمستقیم، از طریق انتقال فناوری، آموزش نظامیان، و یا مشارکت در پروژه‌های تحقیقاتی مشترک نظامی، دست در آتش دارند.
آیا وقتی یک کودک فلسطینی با گلوله «دم‌دم» از پا درمی‌آید، یا خانه‌ای با بمب ۹۰۰ کیلویی در آن واحد ویران می‌شود، تفاوتی دارد که ماشه را اسرائیل کشیده باشد یا آنکه اسلحه را آمریکا ساخته باشد؟ حقیقت تلخ آن است که خون ریخته‌شده در کوچه‌های جبالیا، بیت‌لاهیا، و رفح، و در جنگ دوازده روزه ایران، هم در دست سرباز اشغالگر است و هم در کارنامه دولت‌هایی که اسلحه را تأمین کردند.
از قنابل حرارتی و خوشه‌ای گرفته تا سلاح‌های نفوذی و بیولوژیکی، همه و همه در جنگ ۲۰۲۳ علیه غزه به‌کار گرفته شدند؛ جنگی که طی آن، بیش از یک‌چهارم قدرت تخریبی یک بمب اتمی، در عرض یک هفته بر سر مردم فرو ریخته شد. براساس گزارش سازمان‌های حقوق بشری، این حملات، مصداق روشن جنایت جنگی‌ست.
در این میان، سازمان عفو بین‌الملل هشدار داد که محاصره غزه، همراه با استفاده از این سلاح‌های ممنوعه، غزه را به «بزرگ‌ترین گور جمعی دنیا» بدل کرده است. دبیرکل سازمان ملل، با لحنی کم‌سابقه، از “نقض فاحش قوانین بین‌المللی توسط اسرائیل” سخن گفت و خواستار توقف فوری حملات شد. اما صدای او، در برابر سکوت سنگین قدرت‌های غربی، پژواکی نیافت.
نقض آشکار معاهداتی چون پروتکل سوم ژنو، کنوانسیون ۱۹۹۲ سلاح‌های شیمیایی، و کنوانسیون ممنوعیت تسلیحات غیرانسانی سال ۱۹۸۰، امروز در خاک غزه ادامه دارد؛ و جهان، به‌ویژه قدرت‌های بزرگ، به‌جای توقف این جنایت‌ها، سوخت آن را تأمین می‌کنند. این مشارکت، نه در لفافه، که در عمل، به معنای شراکت در جنایت علیه بشریت است.
در نهایت، می‌توان گفت: سلاحی که از غرب آمد، ماشه‌ای که در تل‌آویو کشیده شد، و جنازه‌ای که در آغوش پدرش در رفح افتاد؛ سه ضلع یک فاجعه‌اند.
انفجارهای مرگبار، خیانت غرب، سلاح‌های هوشمند، محکومیت جهانی، فناوری جنگی غرب، نابودی نسل، فجایع انسانی، شکست اخلاق جهانی، غلامعلی نسائی، پایگاه خبری هورانتجاوز به فلسطین، حمایت غرب از اسرائیل، محاصره غزه، گور دسته‌جمعی، سازمان ملل و اسرائیل، عفو بین‌الملل، سلاح‌های ممنوعه بین‌المللی، تجاوزات صهیونیست‌ها، نسائیسلاح‌های شیمیایی، ترور جمعی، شهادت مردم غزه، مقاومت فلسطین، همدستی ناتو، بی‌پناهی مردم غزه، سلاح‌های مدرن کشتارجمعی، قساوت اسرائیل، حقوق بشر در خطر، غلامعلی نسائیسلاح‌های ممنوعه، جنایت جنگی، آمریکا و اسرائیل، فرانسه و اسرائیل، آلمان و اسرائیل، انگلیس و اسرائیل، بمباران بیمارستان‌ها، سلاح‌های بیولوژیکی، سلاح‌های دایم، هورانفسفر سفید، بمب MK-84، یورانیوم ضعیف‌شده، بمب‌های حرارتی، قنابل خوشه‌ای، بمباران رفح، محله الرمال، بیمارستان المعمدانی، کودک‌کشی در غزه، صهیونیسم جهانی، پایگاه خبری هوراننسل‌کشی سازمان‌یافته، حمله به غیرنظامیان، نقش آمریکا در جنگ، زرادخانه مرگ، شرکت‌های تسلیحاتی غرب، انفجار JDAM، پروژه‌های مشترک نظامی، سکوت جهانی، هوراننقض معاهدات ژنو، پروتکل سوم ژنو، فاجعه انسانی، بی‌عدالتی جهانی، بمباران زیرساخت‌ها، صهیونیسم و غرب، وحشی‌گری ارتش اسرائیل، سلاح‌های کشتارجمعی، دخالت نظامی آمریکا، هورانهمدستی فرانسه، پهپادهای مرگ، جنایات جنگی اسرائیل، دفاع از فلسطین، سلاح‌های سمی، سرطان در غزه، تسلیحات فوق‌پیشرفته، فروپاشی غزه، حمله به محله جبالیا، بمب‌های تنگستن، هورانهوران، پایگاه خبری هوران، غلامعلی نسائی، نسل‌کشی در غزه، جنایات اسرائیل، کمک‌های تسلیحاتی غرب، بمب‌های فسفر سفید، بمب‌های JDAM، GBU-31، GBU-39، غلامعلی نسائی
