سَحَرگاهِ بی‌سَحَر؛ شهادت در آغوشِ آتش
فاطمه حسونه، عکاسِ جاودانه‌ای که بمب‌ها نتوانستند قاب‌بندی‌اش کنند
نویسنده: غلامعلی نسائی
“فاطمه حسونه در سحرگاه ۲۵ فروردین ۱۴۰۴ به همراه ۹ تن از اعضای خانواده‌اش در محله طوفه غزه به شهادت رسید. او که با دوربینش تاریخ زخم‌های فلسطین را ثبت می‌کرد، آخرین تصویرش را با خون خود نقش زد. این بانوی مقاومت، ثابت قدم‌تر از کوه‌های کرانه باختری ایستاد و عکس‌هایش چون مشعلی در تاریکی، جنایات صهیونیست‌ها را افشا می‌کند. پیام او زنده است: غزه می‌میرد، اما تسلیم نمی‌شود.”
پایگاه خبری هوران – ساعت‌ها از نیمه‌شب گذشته بود که دیوِ صهیونیستِ خون‌خوار، آخرین نقشه‌ی شومش را کشید. فاطمه حسونه، این فرشته‌ی عدسی‌به‌دست، در همان لحظه‌ای که مشغول مرور عکس‌های عروسی ناتمامش بود، نعره‌ی شیطانیِ موشک‌ها را شنید. یک لحظه… فقط یک لحظه… و سپس انفجاری که آسمانِ غزه را از اشکِ خشم تر کرد.
خانۀ پرمحبتِ حسونه، همان‌جا که روزی مادرش نانِ گرم را با دست‌های پر از مهر تقسیم می‌کرد، تبدیل به گورستانی دهان‌گشاد شد. فاطمه، در حالی که دوربینش را مثل نوزادی به سینه چسبانده بود، زیر آوار به آسمان‌ها پیوست؛ نه یک نفر… که ده قمرِ تابناکِ خانواده‌اش را هم با خود برد. خونِ آنها، رودی شد که خیابان‌های طوفه را شست، اما لکه‌ی ننگِ صهیونیست را هرگز نخواهد شست.
دوربینش سلاح سکوت‌شکنِ غزه بود؛ سلاحی که صهیونیست‌ها از گلوله‌هایشان بیشتر از آن می‌ترسیدند. فاطمه حسونه، این دخترِ آفتاب‌سوخته‌ی فلسطین، نه یک عکاس که تاریخ‌نگارِ زخم‌های بی‌پانسمانِ امت بود. در شمالِ غزه، جایی که حتی موش‌ها هم از ترس به سنگر پناه می‌بردند، او لنز دوربینش را مثل پرچمی بر فراز خرابه‌ها می‌افراشت و فریاد می‌زد: *«این را هم censure کنید!»*
عکس‌هایش سوگ‌نامه‌های مصوّر بودند: کودکی که اسباب‌بازی‌اش را از میان آوارها بیرون می‌کشید، مادری که نان پختن روی آتشِ بمب‌فشان‌ها را آموزش می‌داد، نامه‌های عاشقانه‌ای که هرگز به دست نامزدش نرسید. او با هر کلیک شاتر، سندی امضا می‌کرد علیه سکوتِ جهانِ کرولال.
ازدواجش با مرگ، آخرین عکس ناتمامش بود؛ می‌خواست عروسی‌اش را در همان کوچه‌هایی ثبت کند که روزی جنازه‌ها را در آن قاب می‌گرفت. اما صهیونیست‌ها زودتر از عدسیِ دوربین رسیدند؛ موشک‌ها خانه‌اش را به یک قابِ سیاهِ همیشگی تبدیل کردند. خونِ او حالا در هر پیکسلِ عکس‌های باقی‌مانده جاری است؛ عکس‌هایی که حکم اعدامِ تاریخی رژیم کودک‌کش را امضا کرده‌اند.
آمریکای جهانخوار و سگ‌های زنجیری‌اش در منطقه، فردای آن روز در سکوتِ ننگینِ خود غرق شدند. اما فاطمه با هر قطره‌ی خونش فریاد زد: *«ای جهانِ کرولال! این عکسِ آخر من است: ده شهید… یک خانه… و میلیون‌ها نفر که هنوز زنده‌اند تا انتقام بگیرند!»*
امروز دوربین فاطمه زیر آوار است، اما نگاه‌هایش به آسمان دوخته شده؛ همان جایی که ستاره‌ها را به چشم‌دوربینِ شهادت می‌نگرد. او رفت، اما عکس‌هایش چون مشعلی در دستانِ تاریخ می‌سوزند و فریاد می‌زنند: *«غزه هنوز نفس می‌کشد!»*
پی‌نوشت:
*«این را هم censure کنید!»*
– تأکید بر زبان جهانیِ سانسور که از سوی غرب تحمیل می‌شود.
– کنایه به دوگانگیِ ادعاهای دموکراسیِ غرب در برابر سکوتشان دربارهٔ فلسطین. این جمله، شهادتنامهٔ هنرمندانهٔ فاطمه علیه دستگاه دروغپرداز جهان است.
معادل‌های ادبی فارسی:
– *«این پنجره‌ی حقیقت را هم ببندید!»*
– *«چشم‌هایتان را هم بشویید تا نبینید!»
آتش و عدسی، بهشت تصویری، عکاس ملائکه، فریم فریاد، عدسی شهید، قاب نورانی، مقاومت دیجیتال، شهادت پیکسلی، عکس انتقام، سَحَر تصویر، خون در کادر، جنایت در فریم، آسمان دوربین.اسرائیل کودک‌کش، بمب‌های سکوت، هنرِ انفجار، غزه در آینه، شهیدان بی‌تاریخ، مقاومت فرهنگی، دوربین‌های شهید، فلسطین همیشه زنده است، هنرِ ایستادگی. هوراناسطوره‌های معاصر، شهیدان نور، رسالت تصویر، غلامعلی نسائی، پایگاه خبری هوران ، هوران، نسائی، غزهپایگاه خبری هوران، قلم و دوربین، زنان فلسطین، شهیدان نور، عکاسی جنگ، خون و عدسی، اسناد بصری، هورانپرستاران زخم‌ها، نوشتن با نور، شهیدان رسانه، فریاد خاموش، بمب‌های سکوت، جهان کرولال، دادگاه تاریخ، پروانه‌های سوخته، قاب‌های بی‌پایان، عکس‌های ابدی، غزه همیشه زنده، نسائیتاریخ مصور، حنجره عدسی، شهادت رنگی، عکاس محراب، فریم‌های اشک، مقاومت سه‌پایه، عدسی مقدسحقیقت‌نگاران، شهادت در عصر دروغ، سکوت ننگین، جهان کرولال، خون به جای جوهر، قلم‌های مسلح، عکاسی جنگ، نسائیخون در کادر، جنایت در فریم، آسمان دوربین، غزه در شاتر، فریاد عدسی، شهید فوکوس، قاب‌های مقدس، عکس‌های ملکوتی، سکوت تصویری، تاریخ مصور، حنجره عدسی،روایت فجر، حماسه‌ی بی‌تصویر، فریاد خاموش، زخم‌های باز، نسائی، غلامعلی نسائی، پایگاه خبری هوران، غزهروایتگر صبرسروِ سوزانِ غزه؛ وداع با فاطمه حسونه، راویِ خون و نور، هوران، پایگاه خبری هوران، غلامعلی نسائی، انجمن نویسندگان هوران، روایت میدان نبرد، غزه، فاطمه حسونه، عکاس فلسطینی، هورانشهادت در سَحَر، جنایت صهیونیستی، خون‌خواران اشغالگر، ده شهید یکجا، قتل‌عام خانوادگی، آمریکای کودک‌کش، سکوت ننگین، انتقام خونین، طوفه در خون، قیامت صهیونیست‌ها.شهادت رنگی، عکاس محراب، فریم‌های اشک، مقاومت سه‌پایه، عدسی مقدس، فاطمه دوربین، شهید عکاس، هورانشهادت کادری، غزه در لنز، آتش و عدسی، بهشت تصویری، عکاس ملائکه، فریم فریاد، عدسی شهید، قاب نورانی، هورانشهدای غزه، مقاومت فلسطین، هنر انقلابی، دوربین مقاومت، زن قهرمان، شهید رسانه، فاطمه حسونه، غزه شهید، جنایات صهیونیستی، غلامعلی نسائی، پایگاه خبری هوران ، هوران، نسائی، غزهشهید بصیرت، عدسی شهید، قاب‌های خونین، سحرگاه حماسه، عکاس ملکوتی، جنایات تصویری، مقاومت تصویری، شهادت رنگی، لنزهای اشک، فلسطین در قاب، آتش و عدسی، هورانشهید فاطمه حسونهشهید فاطمه حسونه، عکاسان مقاومت، لنزهای شکسته، غزه در قاب، هنر شهید، جنایات صهیونیستی، سکوت عرب‌ها، ازدواج با شهادت، دوربین‌های آتشین، روایتگران زخمشهیدان بی‌تاریخ، عدسی‌های مقاومت، خون در پیکسل‌ها، اسرائیل کودک‌کش، آمریکای خونین، خیانت حکومت‌ها، هنر انقلابی، وصیت‌نامه‌های تصویری، زخم‌های بی‌پانسمان، هورانعکاس محراب، فرشتگان دوربین، خون در فریم، جنایت در کادر، آسمان عدسی، غزه در شاتر، فریاد پیکسلی، شهید فوکوس، قاب‌های نور، عکس‌های انتقام، سکوت تصویریعکس‌های آسمانی، بانوی نگاه‌ها، شهید شاتر، حقیقت نورانی، مقاومت پیکسلی، عروس شهادت، قاب شکسته، سَحَر مقاومت، تصویر فریاد، عدسی مقاوم، شهادت دیافراگمعکس‌های ملکوتی، سکوت تصویری، تاریخ مصور، حنجره عدسی، قاب آخر، سَحَر قیامت، عکس الهی، شهادت کادری، غزه در لنز، هورانغلامعلی نسائی، پایگاه خبری هوران، هوران، نسائی، آمریکای خون‌آشام، هنر ضدصهیونیستی، روایتگران مقاومت، شهدای رسانه، فلسطین زنده است، غزه نمی‌میرد، هوران، نسائی، هورانفاطمه دوربین، شهید عکاس، قاب آخر، سَحَر قیامت، عکس الهی، هوران، مقاومت دیجیتال، شهادت پیکسلی، عکس انتقام، سَحَر تصویر، هورانمقاومت فرهنگی، چشمان غزه، هنرمند شهید، پیام‌آوران محله‌ها، عروس‌های آتش، نسائی، غلامعلی نسائی، پایگاه خبری هورانهوران
