روز کودک در سایهی خون: حماسهی مقاومت و رنج کودکان غزه
نویسنده: غلامعلی نسائی
غزه امروز، بزرگترین آزمایشِ اخلاقیِ جهان است. آیا وجدانِ جهانی اجازه میدهد که یک نسلِ کامل، زیر چرخهای ماشینِ جنگیِ اسرائیل نابود شود؟ آیا کودکانِ غزه، کمتر از کودکانِ دیگران ارزش دارند؟
پایگاه خبری هوران – روز جهانی کودک فلسطینی، اما در روزی که باید آواز شادی کودکان، آسمان را پر میکرد، سکوتِ مرگبارِ غزه، فریادِ بیپاسخِ هزاران کودکِ بیگناه را در خود خفه کرده است. ۵ آوریل، روز کودک فلسطین، نه روز جشن، که روز سوگواریِ جهانی است؛ روزی که وجدانِ بشریت در برابر قتلعامِ سیستماتیکِ کودکانِ غزه به زانو درآمده است.
بیداری در میان آتش و خون
در حالی که کودکان جهان با بستن چمدانهای رنگارنگِ مدرسه، به استقبال روزهای روشنِ آینده میروند، کودکانِ غزه با چمدانهای hastily بستهشدهی فرار، در انتظارِ هشدارِ بمبارانِ بعدی هستند. صدای خندههایشان جای خود را به غرشِ بمبها داده، و رویاهای کودکانهشان زیر آوارِ خانههای ویران، دفن شده است. از آن روزی که جنگِ نسلکشیِ اسرائیل در ۷ اکتبر ۲۰۲۳ آغاز شد، غزه به جهنمی تبدیل شده که هر روز، کودکی را در کام خود میبلعد.
نسلکشیِ برنامهریزیشده: از جنین تا نوجوان
کودکانِ فلسطین، ۴۳٪ از جمعیت این سرزمین را تشکیل میدهند؛ نسل آیندهای که اسرائیل مصمم است هرگز قد نکشد. از ۱۷۹۵۴ کودکِ کشتهشده تا ۳۲۲ کودکِ دیگر که تنها در سه هفتهی اخیر قربانیِ تجاوزهای جنونآمیزِ رژیم صهیونیستی شدهاند، هر عدد، داستانی از درد بیپایان است.
ـ نوزادانِ بیپناه:
در ۱۰ نوامبر ۲۰۲۳، جهان شاهد یکی از سیاهترین صفحات تاریخ بود؛ زمانی که سربازان اسرائیلی به بیمارستان کودکان النصر یورش بردند و پنج نوزادِ نارس را در انکوباتورها رها کردند تا خفه شوند. جسدهای کوچکشان، پس از روزها، در میان دستگاههای خاموش پیدا شد؛ قربانیانِ بیزبانی که حتی فرصتِ گریستن هم نیافتند.
ـ کودکانِ یتیم:
۳۹۳۸۴ کودک در غزه، پدر یا مادر خود را از دست دادهاند. ۱۷۰۰۰ نفر از آنها، دیگر هیچکس را ندارند؛ نه آغوشی برای پناه بردن، نه دستی برای نوازش. بسیاری از این کودکان، در چادرهای پارهپاره، زیر سرمای کشنده، تنها با خاطرهی والدینِ شهیدشان زندگی میکنند.
ـ کودکانِ قطععضو:
غزه امروز بالاترین آمار قطععضوِ کودکان در جهان را دارد. ۱۸٪ از ۴۷۰۰ قطععضو شده، کودکانی هستند که بدون بیهوشی، دست و پای خود را از دست دادهاند. برخی از آنها، دیگر هرگز نمیتوانند بدوند، نقاشی بکشند، یا حتی خود را به تنهایی حرکت دهند.
سلاحِ گرسنگی و محرومیت
اسرائیل، کودکان را نه فقط با بمب، که با سیاستِ قحطی میکشد.
ـ ۵۲ کودک بر اثر سوءتغذیه جان باختهاند.
ـ ۳۵۰۰ کودک در آستانهی مرگِ ناشی از گرسنگی قرار دارند.
ـ ۱۷ کودک در سرمای کشنده، در چادرهای بیپناه یخ زدهاند.
و در میان این همه تاریکی، حق تحصیل نیز از آنها دریغ شده است. ۵۰۰۰۰ دانشآموز مجروح شدهاند؛ بسیاری با معلولیتهای مادامالعمر. مدارس، یا ویران شدهاند، یا به پناهگاههای موقت تبدیل شدهاند.
زخمهای ناپیدا: یک میلیون کودکِ نیازمندِ درمان روحی
کودکان غزه دیگر نمیترسند؛ عادت کردهاند. اما این عادت، روحشان را فرسوده است. یک میلیون کودک به حمایت روانی فوری نیاز دارند. بسیاری از آنها دچار افسردگی، اضطراب و افکار خودکشی هستند. آنها کابوسهایی میبینند که هرگز تمام نمیشود.
فراخوان به بشریت
غزه امروز، بزرگترین آزمایشِ اخلاقیِ جهان است. آیا وجدانِ جهانی اجازه میدهد که یک نسلِ کامل، زیر چرخهای ماشینِ جنگیِ اسرائیل نابود شود؟ آیا کودکانِ غزه، کمتر از کودکانِ دیگران ارزش دارند؟
در روز کودک فلسطین، فریادِ کودکانِ غزه باید در هر محفلِ انسانی طنینانداز شود:
ـ نه به نسلکشی!
ـ نه به سکوتِ جهانی!
ـ آری به عدالت!
کودکانِ غزه تنها نیستند؛ تاریخ، جنایتکاران را محاکمه خواهد کرد.
يوم الطفل الفلسطيني: ملحمة المقاومة والمعاناة لأطفال غزة
“الكاتب: غلامعلي نسائي