پایگاه خبری هوران – برای دفاع از خرمشهر در نخستین روز‌های دفاع مقدس، مردان بزرگ زیادی پا به میدان گذاشتند و جنگیدند. در شرایطی که ارتش بعث تمام توانش را برای اشغال خرمشهر در عرض چند روز گذاشته بود، فرماندهان ارتش به همراه نیرو‌های مردمی وارد عمل شدند و تمام نقشه ها‌ی دشمن را برهم زدند.

برای دفاع از خرمشهر در نخستین روز‌های دفاع مقدس، مردان بزرگ زیادی پا به میدان گذاشتند و جنگیدند. در شرایطی که ارتش بعث تمام توانش را برای اشغال خرمشهر در عرض چند روز گذاشته بود، فرماندهان ارتش به همراه نیرو‌های مردمی وارد عمل شدند و تمام نقشه ها‌ی دشمن را برهم زدند.

سرتیپ دریادار داریوش ضرغامی یکی از فرماندهان نیروی دریایی ارتش بود که در آن روز‌های بحرانی و سخت خودش را به خرمشهر رساند و با تمام قوا مشغول دفاع از شهر شد. او که سال ۱۳۳۹ وارد دانشکده افسری نیروی زمینی ارتش شده بود تا سالِ ۱۳۵۴ در نیروی زمینی خدمت کرد. پس از آن سرتیپ دریادار، با گذراندنِ دوره عالی، از میان ۸۶ تن که داوطلبِ عضویت در گردان‌های تکاوران دریایی ارتش ایران بودند به عنوان نخستین فرد نظامی برگزیده شد.

این افتخار بزرگی برای او بود و نشانی از علاقه این نظامی به نیروی دریایی داشت. دریادار ضرغامی در مرکز آموزش تکاورانِ منجیل دوره تکاوری را پشتِ سر گذاشت و در همان جا به عنوانِ فرمانده آموزش به خدمت پرداخت. او سپس برای گذراندن دوره عملیات آبی و خاکی و ستاد به امریکا رفت و آنجا نیز در میان افسرانی از کشور‌های گوناگون خوش درخشید و به ایران بازگشت.

دانش و مهارت‌های داریوش ضرغامی از او یک فرمانده نامی و بزرگ در نیروی دریایی ساخته بود. او با آمادگی کامل همراه با نیروهایش در منجیل حضور داشت و خودش را برای مقابله با هر اتفاقی آماده می‌کرد. هر چند او و دیگر نیرو‌های نظامی تصورش را نمی‌کردند با این فاصله کوتاه از پیروزی انقلاب اسلامی، یک جنگ فراگیر دامن کشور را بگیرد.

وقتی ارتش بعث در شهریور ۱۳۵۹ به خاک ایران حمله کرد، اوضاع در شهر‌ها به ویژه شهر‌های جنوبی بحرانی و پیچیده بود. صدام تمام توانش را برای اشغال آبادان، خرمشهر و خوزستان گذاشته و روی نابسامانی نیرو‌های نظامی ایرانی حساب ویژه‌ای باز کرده بود.

در چنین شرایطی که نیرو‌های نظامی هنوز سازماندهی لازم را پیدا نکرده بودند، تکاوران نیروی دریایی ارتش خیلی سریع وارد عمل شدند. دریادار داریوش ضرغامی نیز یکی از افرادی بود که خیلی سریع خودش را به خرمشهر رساند. او به همراه۲۷۰ تفنگدار در مهر ۱۳۵۹ وارد آبادان شد. خبرش در میانه آن همه ترس و هراس برای مردم مسرت بخش بود و مایه قوت قلب‌شان. مقدر شده بود حرکت این فرمانده از منجیل و شمال کشور به سمت جنوب حرکت امیدوارکننده و مهمی بود.

ناخدا هوشنگ صمدی از قهرمانان دفاع مقدس و از فرماندهانِ تکاورانِ نیروی دریایی ارتش در دورانِ دفاعِ مقدس، دلیری‌های هم‌رزمِ خود را چنین توصیف می‌کند: «رشادت‌ها، دلاوری‌ها و جانفشانی‌های این فرمانده بزرگ و سربازان تحت امرش در خرمشهر لرزه بر تنِ ارتش بعثی انداخت تا جایی که صدام برای سر ایشان جایزه تعیین کرد. خاک خرمشهر و آبادان به خونِ پرسنلِ تحتِ امرِ ایشان آغشته است. این تکاورِ بزرگ چندین بار مجروح شد، اما به رغمِ آسیب‌دیدگی هیچ گاه از جبهه خارج نشد. ترکش‌های گلوله‌های دشمن هنوز در جای‌جای پیکرِ مبارک این عزیز موجود است، وی در عملیا‌ت‌های شکست حصر آبادان، عملیات بیت‌المقدس، عملیات اسکورت کاروان‌ها، دفاع از جزایر سه‌گانه و دفاع از اروندرود نقش‌آفرین بوده و همچنین فرماندهی منطقه سومِ خرمشهر و فرماندهی گروه رزمی آبادان و خرمشهر را در کارنامه خود دارد.»

اگرچه تکاور ضرغامی به همراه نیروهایش در چهارم آبان مجبور به ترک خرمشهر شد ولی همواره فکر آزادی شهر را در سر داشت. پس از یک سال و اندی ضرغامی و نیروهایش برای آزادی خونین‌شهر آمدند. پنج عملیات نفوذ در خاک دشمن با رمز «چشم دشمن» برای شناسایی مواضع موشکی مأموریتی انجام دادند که تکاوران زیر نظر ناخدا ضرغامی به اجرا درآوردند. مشاورت دو فرمانده عالیرتبه تکاوران، ناخدا ضرغامی و ناخدا صمدی، در اتاق جنگ نشان از هوش و فراست این دو عزیز بود که همگان را به تحسین وا داشت.

اسم رمز عملیات که پخش شد تکاوران بسان رعد در منطقه پلیس راه خرمشهر بر سر دشمن فرود آمدند. با چابکی مواضع دشمن را منهدم کردند و با زیرکی هزار سرباز و افسر را به اسارت درآوردند.

دریادار تکاور داریوش ضرغامی پس از سال‌ها خدمت و مجاهدت در نهایت در سال ۱۳۹۷ در اثر سکته قلبی از دنیا رفت و به دوستان شهیدش پیوست. خاطره و دلاوری‌های این مرد بزرگ هیچ‌گاه از خاطر مردم ایران پاک نمی‌شود.