پایگاه خبری هوران – برای آشنایی بیشتر با شهید محمد مهاجر که به تازگی شناسایی شده است، می‌خواستیم با پدرو مادرش همکلام بشویم که کهولت سن‌شان اجازه این هم‌صحبتی را نداد، اما پسردایی شهید که تمامی امور خانه شهید و والدین ایشان را بر عهده دارد، همراهی‌مان کرد تا در حد توان از شهید محمد مهاجر برای‌مان روایت کند.

 صغری خیل‌فرهنگ

برای آشنایی بیشتر با شهید محمد مهاجر که به تازگی شناسایی شده است، می‌خواستیم با پدرو مادرش همکلام بشویم که کهولت سن‌شان اجازه این هم‌صحبتی را نداد، اما پسردایی شهید که تمامی امور خانه شهید و والدین ایشان را بر عهده دارد، همراهی‌مان کرد تا در حد توان از شهید محمد مهاجر برای‌مان روایت کند. او می‌گوید: «در این ۳۹ سال که خبری از محمد نبود، حتی یک بار هم ندیدم که این مادر و پدر از نبود تنها فرزندشان زبان به گلایه باز کنند.» بهمن ماه ۱۴۰۰ بود که بقایای پیکر شهید تفحص و بعد از هشت ماه از طریق آزمایش دی‌ان‌ای شناسایی شد. روایت‌های پسردایی شهید را پیش رو دارید.

ما اهل روستای نادرآباد، شهرستان مانه و سملقان هستیم. شهید محمد مهاجر تک‌فرزند خانواده بود. اگر بخواهیم به چرایی شهادت محمد برسیم باید ابتدا سراغ خانواده و به ویژه پدرش برویم که محمد را در خانه خود پرورش داد.

پدر ایشان فردی مکتب‌دیده و دارای سواد قرآنی بود. به قولی ملای روستا و همیشه میزبان مبلغان روحانی بود که به روستای‌مان مأمور می‌شدند. پدر شهید از اول پشتیبان روحانیت بود و نسبت به اجرای احکام الهی در جامعه و روستا احساس مسئولیت شدید داشت و از انقلاب و نظام حمایت کامل می‌کرد. همیشه موافق و مدافع ولایت فقیه زمان بود. ایشان برای شرکت در محافل دینی و مذهبی و ملی تلاش وافر داشت.

پدر شهید از اول جوانی اهل انجام دقیق فرایض و واجبات بود؛ مردی نمونه که الگوی اهالی روستا بود. همه بر این باور هستیم که کسب رزق حلال خانواده مهاجر و توجه پدر به امورات معنوی باعث عاقبت‌به‌خیری تنها فرزندش شده است.

پدر شهید محمد مهاجر از کشاورزان و دامداران سنتی در روستای ازون بیجه از بخش حصارگرمخان شهرستان بجنورد بود، اما تقریباً ۱۰ تا ۱۲ سالی است که به علت کهنسالی و پیری از کار افتاده و نمی‌تواند کار کشاورزی انجام دهد و زمین‌های کشاورزی خود را به زارع می‌سپارد. خانواده مهاجر تنها یک فرزند داشتند، اما به محض اعلام و دستور تشکیل بسیج از سوی امام خمینی (ره) پدر شهید و خود شهید عضو بسیج شدند.

محمد سال ۶۱ برای اولین بار به عنوان بسیجی راهی جبهه شد و در عملیات رمضان حضور پیدا کرد و بعد از دو ماه به خانه بازگشت. بعد از او پدرش در اوایل فصل پاییز سال ۶۱ راهی جبهه شد و کمی بعد به خانه بازگشت. مجدداً محمد سال ۶۲ راهی جبهه شد که به مدت طولانی در جبهه ماند و در تابستان ۶۲ زمانی که به سن ۱۸ سالگی رسید به سپاه ملحق و در لشکر ۵ نصر مشغول خدمت شد. محمد بعد از پوشیدن لباس سپاه چند مرتبه به جبهه اعزام شد.

پدر شهید قبل از آخرین اعزام محمد از او می‌خواهد که این مرتبه او به جبهه نرود و پیش مادر بماند تا پدر به جبهه برود، اما محمد در پاسخ پدرش می‌گوید: «من به عضویت سپاه درآمده‌ام و در حال خدمت سربازی هستم. نمی‌توانم خدمت را رها کنم.» سپس پدر و مادر با رضایت و دعای عاقبت‌به‌خیری او را بدرقه کردند. ایشان دو الی سه ماه در اسفند ۶۲ در عملیات خیبر در جاده خندق، شرق دجله و در خاک عراق به درجه رفیع شهادت نائل شد که ابتدا به خانواده از طریق تعاون سپاه پاسداران شهرستان بجنورد خبر دادند، ایشان مفقودالاثر شده است، اما چند ماه بعد با تحقیق از همرزمان شهید خبر قطعی شهادت ایشان به ما رسید. در تابستان ۶۳ تابوت شهید به صورت نمادین تشییع و در روستای سرچشمه همجوار روستای ازون بیجه (زادگاه شهید) مزار یادمانی برای او ایجاد شد.

والدین محمد بعد از آن به مدت ۳۹ سال فقط انتظار بازگشت پیکر مطهر پسرشان را می‌کشیدند تا سرانجام چهارشنبه ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ خبر احراز هویت شهید محمد مهاجر توسط سپاه و بنیاد شهید استان بجنورد به خانواده شهید داده شد. با شنیدن خبر شناسایی پیکر شهید، پدر و مادرش شروع به شکرگزاری کردند و از شوق این خبر اشک‌های‌شان جاری شد.

شکر خدا مراسم استقبال و وداع و تشییع پیکر پاک شهید بسیار عالی بود و پیکر شهید در روستای سرچشمه در کنار مزار پدربزرگش دفن شد. متأسفانه هیچ وصیتی از شهید در دست نیست، اما محمد در فرم عضویت سپاه پاسداران که مربوط به تابستان سال ۶۲ می‌شود، در جواب سؤال «خطراتی که ممکن است در آینده انقلاب اسلامی را تهدید نماید، چیست؟» می‌نویسد: ١- هماهنگ نبودن مردم (عدم وحدت کلمه) ٢- وارد شدن فرهنگ امریکایی (تزریق فرهنگ غربی در جامعه) ٣- آزادی دادن غیراسلامی در جامعه. از این رو مردم باید در شرایط امروزی به وظایف شرعی و ملی خود عمل کنند و گوش‌شان به دهان مبارک ولی فقیه باشد… آنچه از بقایای شهید محمد به دست خانواده رسید، یک جفت پوتین، بلوز شلوار زمستانی، سربند یا حسین شهید و یک شانه جیبی آبی رنگ بود.