سفر رئیسی به دمشق؛ جشن پیروزی محور مقاومت

سفر رئیسی به دمشق؛ جشن پیروزی محور مقاومت دربرابر جنگ جهانی آمریکا علیه سوریه

بین همه کشورهای جهان، آمریکا و رژیم صهیونیستی تنها طرف هایی بودند که با ابراز ناامیدی و شوربختی، نگرانی خود را از سفر ابراهیم رئیسی رئیس جمهور ایران به سوریه اعلام کردند، اما آمریکا پا را فراتر گذاشت و خاطرنشان کرد “این دیدار باید موضوع نگران کننده ای برای جهان” باشد و همین امر باعث شد ناظران به بررسی دلایل نگرانی آمریکایی-اسرائیلی از دیدار رئیسی از سوریه و نزدیکی کشورهای عربی با سوریه و ایران بپردازند.

به گزارش هوران – «ودانت پاتل» معاون سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا با اعلام «نگرانی» این کشور از سفر رئیسی به سوریه گفت که ایران و سوریه «منطقه را بی ثبات می کنند!»

به گفته ودانت پاتل، این همان چیزی است که آمریکا را وادار می کند که «به دنبال عادی سازی روابط با مقامات سوریه نباشد، همانطور که آمریکا از عادی سازی روابط با دولت سوریه و همچنین عادی سازی دیگر کشورها از جمله هم پیمانان و متحدان واشنگتن، با دمشق حمایت نکند.”

با این حال آنچه از دید پاتل پنهان مانده، این است که حتی متحدان آمریکا در منطقه نیز متوجه شده اند که منظور مقامات آمریکایی از «امنیت و ثبات در منطقه»، صرفا امنیت و ثبات «اسرائیل» است، وگرنه آمریکا نه برای امنیت و نه برای ثبات هیچ یک از کشورهای منطقه ارزشی قائل نیست.

البته ناصر کنعانی سخنگوی وزارت امور خارجه ایران ابراز نگرانی آمریکایی ها از امنیت اسرائیل را بی پاسخ نگذاشت و گفت: پس از آنکه ایران و محور مقاومت شاخ آمریکا را در سوریه و در کل منطقه شکستند، طبیعی است که واشنگتن خشمگین شود و این نشان می دهد که آمریکا چاره ای جز پایان دادن به حضور تجاوزکارانه خود در سوریه ندارد.

نگرانی آمریکا از سفر رئیسی به دمشق، نگرانی بجایی است، زیرا این سفر تأیید شکست طرح اسرائیل بود، طرحی که تلاش می کند این رژیم را دوست کشورهای منطقه و ایران را دشمن آنها معرفی کند و این دقیقاً هدف جنگ جهانی ای بود که بیش از یک دهه به رهبری آمریکا و اسرائیل به سوریه تحمیل شد.

استواری سوریه و محور مقاومت، نه تنها طرح آمریکایی ها را به شکست کشاند بلکه قطب نمای سیاست کشورهای عربی را که تحت فشار آمریکا منحرف شده بود، اصلاح کرد و این کشورها متوجه شدند که گزینه تکه تکه شدن سوریه اشتباه است، همانطور که گزینه ضدیت با ایران نیز اشتباه است.

به همین دلیل ما شاهد چرخش معنادار این کشورها به سمت سوریه و ایران بودیم، چرخشی که بسیاری از معادلات منطقه از جمله عجله برخی رژیم‌های عربی برای عادی‌سازی روابط با اسرائیل را تغییر داد و این دقیقاً همان چیزی است که خشم آمریکایی‌ها و خشم “اسرائیل” دست پرورده آنها را برانگیخت.

بر همین اساس ایران و سوریه حق دارند که جشن پیروزی بگیرند، پس از آنکه در جنگ پیچیده نظامی، اقتصادی، رسانه ای، روانی و فرقه ای پیروز شدند، جنگ مرکبی که آمریکا علیه سوریه به راه انداخت. ایران و سوریه همچنین حق دارند پیروزی در نبرد ضد انزوای سیاسی سوریه را نیز جشن بگیرند، یعنی پس از آنکه مقامات عرب برای دیدار از این کشور و تلاش برای متقاعد کردن آن برای بازگشت به اتحادیه عرب از یکدیگر سبقت می گیرند.

در همین حال تلاش های دولت ترکیه برای متقاعد کردن ایران و روسیه جهت میانجیگری میان آنکارا و دمشق و این که بشار اسد قبل از انتخابات ریاست جمهوری و پارلمانی ترکیه، راضی به دیدار با رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور این کشور شود، خود گواه دیگری بر حق ایران و سوریه برای اعلام جشن پیروزی است، پیروزی در حنگی که با خون ایرانی ها و سوری ها غسل داده شد، زیرا ترکیه از بزرگ ترین حامیان گروه های مسلح مخالف دولت سوریه بود.