روایتی از شهادت بمب گذار مجسمه فرح

روایتی از شهادت بمب گذار مجسمه فرح

تاریخ مبارزات انقلابی مردم ایران از همان سال های ابتدایی دهه ۱۳۴۰ تا پیروزی نهایی در ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ سرشار از ناگفته هایی است که بازگویی و انتشار زوایای پیدا و پنهان آن می تواند ابعاد و دریچه های جدید و وسیع تری را پیش روی محققان و مورخان باز کند و در انتقال این مفاهیم به نسل کنونی بسیار موثر است.

به گزارش هوران – هر چند امکان بازنشر و انعکاس بسیاری از حقایق و اتفاقات دوران مبارزات انقلابی مردم ایران زمین به دلیل محدودیت های رسانه ای آن دوران و نبود متولیان خاص حتی پس از انقلاب اسلامی، وجود نداشت، اما با سپری شدن بیش از چهار دهه از آن دوران حساس سیاسی و اجتماعی، می توان روایت هایی خاص، منحصر به فرد و بی مانند از کسانی انتشار داد که در بی نامی مسیر انقلاب را با صلابت مثال زدنی طی کرده و با نثار جان شیرین خود زمینه های آزادی کشور از یوغ استبداد و استعمار را فراهم ساختند.

شهدایی که با وجود خفقان حاکم بر فضای سیاسی و فرهنگی کشور پای در رکاب امام راحل نهاده و بدون کوچکترین تردید دل از جهان مادی و زندگی دنیوی گسسته و برای لبیک به ندای مرجع خود مبارزه با رژیم ستمشاهی را در پیش گرفتند و عاقبت پاداش این مبارزات را با شهادت خود چشیده و نام و یاد خود را برای همیشه تاریخ ابدی کردند.

” علی بخت شکوهی ” یکی از صدها شهید راه انقلاب اسلامی است که با رشادت، شجاعت و ایمان مثال زدنی خود دل از زندگی، خانواده و فرزند کَند و با تبعیت از امام خمینی (ره) و حرکت در مسیر ترسیم شده انقلابی، مسیر ماندگار شهادت را برای خودش برگزید.

این معلم شهید تبریزی، خالق و نگارنده یکی از مهمترین و بدیع ترین برگ تاریخی سال های پیش از انقلاب اسلامی در شمال کشور است که هنوز هم اهالی روستاهای رودسر با شنیدن نامش اشک در چشمانشان سرازیر شده و به یاد مهربانی ها، دلیرمردی ها و خدمات او سر تعظیم فرود می آورند.

شهید بخت شکوهی شاید جزو نخستین مبارزان انقلابی باشد که خطر اقدام به آتش کشیدن مجسمه فرح پهلوی در شهرستان رامسر را به جان خرید.

فرزند این شهید والامقام در گفت وگویی با خبرنگار ایرنا از پدر خود می گوید؛ از مبارزاتش، شجاعتش و دلدادگی اش به بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران و شهید آیت الله قاضی و نحوه شهادتش درست همزمان با روز پیروزی انقلاب اسلامی.

محمد بخت شکوهی تاریخ تدفین پدر شهیدش را ۲۵ بهمن ماه ۱۳۵۷ اعلام و اظهار می کند: بنا بر اعلام دوستان و عمویش، زمان دقیق شهادت حداقل ۲ تا ۳ روز پیش از زمان دفن بوده است که بر همین اساس درست روز تاریخی ۲۲ بهمن ماه زمان شهادت پدرم است.

وی پدر خود را از مریدان خاص آیت الله قاضی طباطبائی که مبارزات انقلابی مردم آذربایجان را رهبری می کرد، می داند.

بخت شکوهی با اشاره به اینکه پدر مبارزات خود را از سال های ۱۳۴۵ آغاز کرده بود، اظهار کرد: من هنوز در آن دوران به دنیا نیامده بودم اما طبق گفته های والده، از همان دوران مسیر زندگی پدرم تغییر کرد و با اینکه در استخدام آموزش و پرورش بود و در مناطق شمال کشور معلمی می کرد، اما هرگز دست از مبارزه ضد رژیم طاغوت بر نمی داشت.

وی ادامه می دهد: در یکی از اقدامات بسیار خطرناک آن دوران که مربوط به سال ۱۳۴۷ است، وی به همراه تیمی از مبارزان آذربایجانی و شمال کشور، برنامه بمب گذاری مجسمه فرح همسر شاه را طراحی کرده اما به دلیل لو رفتن این اقدام، توسط ساواک دستگیر شده و به مدت یازده ماه در زندان های رژیم محبوس می شود.

بخت شکوهی ادامه می دهد: اما پس از آزادی از زندان ، هرگز از مسیر مبارزاتی خود عدول نکرده و همچنان به مبارزه ضد رژیم ادامه می دهد تا اینکه دوباره توسط ساواک دستگیر و این بار از آموزش و پرورش اخراج می شود که همین موضوع باعث تنگدستی وی و تحت تاثیر قرار گرفتن معیشت خانواده می شود و چاره ای جز مسافرکشی پیدا نمی کند.”محمد”، فرزند پنجم شهید علی بخت شکوهی که در زمان شهادتش ۳ ماهه بود.

وی درباره نحوه شهادت پدرش، می گوید: تنها چند روز مانده به ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ بود که به دستور آیت الله قاضی طباطبائی برای انتقال اسلحه به تبریز، به نقاط مرزی استان آذربایجان غربی سفر می کند که در حین بازگشت با ایست بازرسی ارتش شاهنشاهی مواجه شده و با اصابت چند گلوله به سر، به درجه شهادت نایل می شود.

بخت شکوهی با اشاره به اینکه هنگام شهادت پدرش، عمویش همراه وی بود که وی نیز در سال های دفاع مقدس به شهادت رسید، افزود: خبر شهادت را ایشان به خانواده و مادرم داد که من در آن موقع آخرین فرزند خانواده و سه ماهه بودم.

وی مهربانی، شجاعت، دلیرمردی و نترسی و دین مداری را از خصوصیات بارز شهید بخت شکوهی برشمرد که از مادر و خواهرانش شنیده است، و ادامه می دهد: پدرم کسی بود که هرگز زیربار حرف زور نمی رفت به طوری که در زمان سربازی که به عنوان سپاه دانش خدمت می کرد با افسر مافوق خود درگیر شده بود.

این فرزند شهید ادامه می دهد: یک بار هم ساواک به منزل حمله کرده و در حالیکه همه جای خانه را تجسس می کردند، یکی از ماموران شکلاتی را به خواهر کوچکم داده و او را با واژه عمو صدا کرده بود که پدر شکلات را از دستش گرفته و گفته بود، فرزندم عمویی مثل شما ندارد.

بخت شکوهی کتاب های مربوط به دکتر علی شریعتی را از کتاب های مورد علاقه پدرش در سال های قبل از انقلاب می داند و می گوید: اما اغلب کتاب ها توسط ساواک از خانه برده شد.

شهید ” علی بخت شکوهی ” در ۳۲ سالگی به شهادت رسید و هم اکنون از وی چهار فرزند دختر و یک فرزند پسر به یادگار مانده است که در هنگام شهادت بزرگترین فرزند ۷ ساله و کوچکترین ۳ ماه بود.

تبریز و آذربایجان در طول تاریخ مبارزات انقلاب اسلامی نقش تعیین کننده داشته و شهدای زیادی را برای آبیاری نهال انقلاب تقدیم کرده است که طبق اعلام اداره کل بنیاد شهید و امور ایثارگران تعداد شهدای آذربایجان شرقی دوران مبارزت انقلاب انقلاب اسلامی ۱۲۵ نفر ثبت شده است.