- پایگاه خبری هوران - http://houran.ir/fa -

گرسنگی خاموش در غزه؛ یک میلیون کودک میان آتش‌بس و ویرانی

گرسنگی خاموش در غزه؛ یک میلیون کودک میان آتش‌بس و ویرانی

یونیسف هشدار داده است که بیش از یک میلیون کودک در غزه همچنان از کمبود شدید آب و غذا رنج می‌برند و هزاران نفر هر شب گرسنه می‌خوابند. با وجود آتش‌بس و افزایش اندک کمک‌ها، زیرساخت‌های ویران‌شده، بحران انسانی را همچنان شعله‌ور نگه داشته است.

پایگاه خبری هوران – در دل نوار غزه، جایی که کودکی هنوز به معنای واقعی نفس نکشیده و آسمانِ بی‌رحم هر روز بر سر خانه‌ها خم می‌شود، بیش از یک میلیون کودک در برهوتی از تشنگی و گرسنگی گرفتار مانده‌اند؛ گویی دست‌های جنگ، آخرین لقمه و آخرین قطره امید را از دهان کوچک‌ترین ساکنان این سرزمین ربوده است.

گرسنگی خاموش در غزه؛ یک میلیون کودک میان آتش‌بس و ویرانی

یونیسف با صدایی سنگین از اندوه اعلام می‌کند که حتی آتش‌بسی که بر کاغذ نوشته‌اند، نتوانسته است زخم‌های عمیق گرسنگی و کمبود آب را درمان کند؛ هزاران کودک هر شب با معده خالی سر بر خاک می‌گذارند و مادران با چشم‌هایی که از اشک خشک شده، نظاره‌گر فرزندان بی‌رمق خودند.

تس اینگرام، سخنگوی یونیسف، هشدار می‌دهد که زیرساخت‌های آب و درمان، همچون استخوان‌های شکسته شهری سوزانده شده، فرو ریخته‌اند و خانواده‌ها هر روز در سایه بیمارستان‌های نیمه ویران و صف‌های بی‌پایان آب، با مرگ دست و پنجه نرم می‌کنند. هرچند کمک‌ها اندکی بیشتر از روزهای آتشِ جنگ وارد غزه می‌شود، اما هنوز از نیازهای غول‌آسای مردم این سرزمین بسیار عقب است.

در بیمارستان‌هایی که به سختی می‌توان آن‌ها را زنده نامید، کودکان بدون دارو، بدون پزشک کافی و بدون تجهیزات، با دردهای خاموشی می‌جنگند که نه جهان می‌بیند و نه سیاستمداران می‌شنوند. در این میان، UNRWA تلاش می‌کند چراغ دانش را در دل تاریکی نگه دارد. هزاران معلم، با وجود آوارگی و ویرانی، از تابستان ۲۰۲۴ دوباره ایستاده‌اند تا معنای امید را برای کودکان بازنویسی کنند. چهارصد و هشتاد و پنج کلاس درس موقت در پناهگاه‌ها برافراشته شده؛ کلاس‌هایی که نه سقف درست دارند و نه دیوار، اما دل‌هایی دارند که از فولاد ساخته شده است.

مدارس انگشت‌شماری که سالم مانده‌اند، اکنون پناهگاه صدها هزار آواره‌اند؛ کودکانی که جای نیمکت را با سبدهای نان، دفتر را با رختخواب و تخته را با دیوارهای نخ‌نما شده عوض کرده‌اند. اما برخلاف خواست دشمن، درس زندگی هرگز در غزه تعطیل نمی‌شود. کلاس‌های چادری، معلمانی داوطلب، و دانش‌آموزانی که در میان آوار می‌نویسند، گواه روح مقاوم مردمی است که حتی در محاصره، تن به خاموشی نمی‌دهند.

این کودکان، باطن آتش‌بسی هستند که جهان از آن سخن می‌گوید؛ آتش‌بسی که بر کاغذ توقف جنگ است، اما در واقعیت هنوز سایه گرسنگی و تشنگی را از سر غزه برنداشته است.