سال نو عبری؛ زخمی تازه بر پیکر مسجدالاقصی و حماسهای نو در قلب قدس
هر سال با دمیدن شیپورهای «شوفار»، دیوارهای کهن قدس میلرزند؛ نه از شادی، که از گامهای شهرکنشینانی که صحنهای مسجدالاقصی را به میدان هتک حرمت و تصرف معنوی بدل میکنند. سال نو عبری، این بار بیش از هر زمان دیگر، به نمادی از تعرض سازمانیافته و مقاومت زنده مردم قدس تبدیل شده است.
پایگاه خبری هوران – در سرزمینی که آسمانش بارها گواه اشکهای فروخورده مؤمنان بوده، سال نو عبری دیگر نه جشن، که زخمی تازه بر پیکر مسجدالاقصی است. اشغالگران، با حمایت بیدریغ قدرتی که در آن سوی اقیانوس نشسته و خود را حامی آزادی میخواند، این روز را به آغاز طوفانی از هتک حرمت و یورش بدل کردهاند.
هر سال با دمیدن شیپورهای «شوفار»، دیوارهای کهن قدس میلرزند؛ نه از شادی، که از سنگینی گامهای شهرکنشینانی که در لباسهای سپید اما با نیتی سیاه، صحنهای الاقصی را به صحنه آیینهای یهودیسازی و تصرف معنوی بدل میکنند.
از ۲۰۱۴ تا امروز، این مناسبت مذهبی به آرامی از جشن به بهانهای برای تعرض سازمانیافته تغییر شکل داده است. نخست درخواستهای پراکنده برای یورش، سپس حمایت قضایی و امنیتی، و امروز حمایت آشکار سیاسی؛ همانگونه که در ۲۰۱۹، وزیر کشاورزی وقت در میان مهاجمان گام زد و اورشلیم به کارزاری برای نمایش سلطه بدل شد.
با گذشت زمان، دمیدن در شوفار از یک رؤیا به واقعیت بدل گشت؛ احکام دادگاهها همانند سپر، تجاوزگران را در پناه گرفت و از قبرستان بابالرحمه تا حیاطهای شرقی، نغمههای تحقیرآمیز اشغال طنین انداخت. در ۲۰۲۲ شمار مهاجمان به صدها تن رسید و در ۲۰۲۳ و ۲۰۲۴ این موج به اوج خود رسید؛ تا جایی که دروازههای قدس بسته شد و نمازگزاران، محروم از خانه نخستین قبله، به بیرون رانده شدند.
در همین سال اخیر، حتی رؤیای سوختن مسجد، در ویدئوهایی تهدیدآمیز، بر آتش فتنه دمید. با اینهمه، قدس بار دیگر روایتی زنده از ایستادگی را پیش چشم جهان گذاشته است؛ گنبد طلاییاش زیر آفتاب میدرخشد و ندای مقاومت در کوچههای سنگیاش پژواک دارد.
نویسنده: ف – ی