سوگنامه تباهی در سایه سکوت
هر شهید گرسنه در غزه، سقوط دیگری از جهان انسانی اعراب است
نویسنده: غلامعلی نسائی
اینک نه جنگ، که قحطیِ برنامهریزیشده، تیغ بیصدا بر گلوی بشریت میکشد. نهصد شهید و شش هزار زخمی، رقمهایی که بر سنگهای تاریخ، زخم بیتفاوتی جهان را حک میکنند.
پایگاه خبری هوران – در این روزگار که آسمان از اشک ستارگان سنگین شده، خاک غزه با نالههای بیپاسخ کودکانش میلرزد. هفتاد و یک فرشته کوچک، با جگرگوشههایی سوخته از آتش گرسنگی، به ملکوت بیعدالتی پرکشیدند. رزانِ چهارساله، که باید در آغوش مادرش قصه زندگی میشنید، و یحییِ چهارماهه، که تازه میبایست طعم شیر مادر را زیر آفتاب آرامش بچشد، اکنون در گورستان بیامیدی آرمیدهاند.
اینک نه جنگ، که قحطیِ برنامهریزیشده، تیغ بیصدا بر گلوی بشریت میکشد. نهصد شهید و شش هزار زخمی، رقمهایی که بر سنگهای تاریخ، زخم بیتفاوتی جهان را حک میکنند. آنان که برای لقمهای نان دست به آسمان بردند، اما آسمان زیر سایه دود توپهای صهیونیستی کر و کور بود.
جهانِ امروز، در پشت پردههای سیاست، به تماشای این تراژدی نشسته است. آمریکا، حامی بیقید و شرط رژیم کودککش، با دستانی آلوده به خون معصومان، بر جراحت فلسطین نمک میپاشد. سازمانهای بینالمللی، در انبوه بیعملیشان، گویی فراموش کردهاند که انسانیت، پیش از آنکه واژهای در قراردادها باشد، فریادی است در گلوهای خفهشده.
آیا این همان تمدنی است که دم از حقوق بشر میزند؟ تمدنی که گرسنگی را سلاح میکند و کودکان را قربانی هوسهای قدرتطلبان؟ هر کودک غزه که در سکوت میمیرد، آیینهای است از فرومایگی جهانِ مدرن. اینجا دیگر اعداد، شمارهگر مرگ نیستند، بلکه نشانههای سقوط اخلاقیاند در جهانی که انسانیت را به حراج گذاشته است.
و ما، در میان این تباهی، همچنان فریاد میزنیم: آیا کسی هست که صدای غزه را بشنود؟
“مأساة غزة: أطفال يموتون جوعاً.. والعالم يصمت!”
في زمنٍ أصبحت فيه الدموع لغَةَ الضعفاء، تتهاوى أرواح البراءة تحت حصار الجوع المدبَّر. واحد وسبعون طفلاً، تحوّلوا إلى أرقامٍ في سجلّ المأساة، بينهم رزان ذات الأربع سنين ويحيى الرضيع، الذين ودعوا الحياة قبل أن تبتسم لهم الدنيا.
ليست الحرب وحدها تقتل هنا، بل الصمت العالمي أيضاً. أكثر من تسع مئة شهيد وستة آلاف جريح، سقطوا بينما كانوا يبحثون عن لقمة تسدّ جوع أطفالهم. الغرب، بقيادة أمريكا، يغذّي آلة القتل الصهيونية بدماء الأبرياء، بينما تتحوّل المنظمات الدولية إلى مجرد شهود صامتين على الإبادة.
أين حقوق الإنسان؟ وأين الضمير العالمي؟ كل طفل يموت في غزة هو إدانة للبشرية جمعاء. فهل من مستجيبٍ لصرخات غزة قبل أن يدركنا الندم؟
“Gaza’s Agony: Children Starve to Death as the World Watches in Silence”
In an era where tears have become the language of the powerless, innocent souls wither away under a deliberate siege of starvation. Seventy-one children—now mere numbers in the ledger of tragedy—including four-year-old Ruzan and four-month-old Yahya, left this world before life could even smile upon them.
It is not just war that kills here, but also global silence. Over nine hundred martyrs and six thousand wounded fell while searching for a morsel to feed their children. The West, led by America, fuels the Zionist killing machine with the blood of the innocent, while international organizations stand as silent witnesses to genocide.
Where are human rights? Where is the world’s conscience? Every child who dies in Gaza is an indictment of all humanity. Will anyone answer Gaza’s cries before regret consumes us all?
پایگاه خبری هوران | Houran.ir