گرسنگی، تیغ سرد استعمار صهیونیستی
گرسنگیکشی: سلاح پنهان صهیونیسم برای نسلکشی نرم
*نویسنده:غلامعلی نسائی
گرسنگی، سلاح سردی است که رژیم صهیونیستی سالهاست بر گلوی غزه فرو میبرد؛ از محاسبهٔ کالری غذا تا قحطی برنامهریزیشدهای که امروز کودکان فلسطینی را به خاک میکشاند.
پایگاه خبری هوران – این، جنایتی است با رقمهای دقیق، با نقشهای از پیش طراحیشده: تحقیر یک ملت، شکستن مقاومتاش، و پاکسازی سرزمیناش از هر خاطرهای که فلسطین را فلسطین میکند. اما غزه ثابت کرده است که حتی گرسنگی نیز نمیتواند عزتاش را بفروشد.

سیاست گرسنگیکشی، تیغی زنگزده نیست که رژیم اشغالگر امروز از نیام کشیده باشد؛ این خنجر، قرنهاست که بر گلوی فلسطین زنگار بسته است. پیش از طوفان الاقصی، محاسبهٔ کالریِ ذخایر غذایی، مثل شمارش دانههای انار زیر دندان اشغالگر بود. اما از هفتم اکتبر، این تیغ، زهرآگینتر شد و با تجاوز مارس، به اوج خونخواری خود رسید.
بستن گذرگاهها، چنان قحطیِ سیاهی را به ارمغان آورد که حتی نان، به رویایی دستنیافتنی بدل گشت. قیمت غذا، هفتصد برابر شد و یک کاسه عدس، به بهای جان یک خانواده پنجنفره. این، نه خطای تاریخ، که نقشهای حسابشده است: “گرسنگی، سلاح خاموش اشغال برای درهم شکستن قامت مقاومت است.

طنز تلخ ماجرا؟ این سلاح را اعراب، بیهیچ چشمداشتی به دست صهیونیستها سپردند؛ همانگونه که ترلیونها دلار را به ترامپ بخشیدند. یک تصمیم جمعی عربی کافی بود تا این تیغ، از دست اشغالگر بیفتد، اما…
حبابهای به ظاهر بشردوستانه، ماسک جنایت است. چهار مرکز توزیع کمک، زیر نظر شرکتهای صهیونیستی-آمریکایی، نقشهای شوم برای تغییر جغرافیای غزه و آوارهسازی مردمش دارند. اینجا، گرسنگی ابزاری است برای شکستن روح یک ملت، هر فلسطینی که به این مراکز پا بگذارد، ناخواسته نقشهٔ اشغالگر را تکمیل میکند.
و اینگونه است که جامعهٔ صهیونیستی، چهرهٔ واقعی خود را نشان میدهد: شهرکنشینانی که با فریاد، مانع ورود کمکها میشوند، دادگاههای نمایشی که کمکرسانی را حمایت از حماس مینامند، و نظرسنجیهایی که فریاد میزنند “۸۲٪ صهیونیستها، نابودی غزه را میخواهند!
در پایان، فلسطین ثابت کرده است که نان را به بهای جان نمیخرد. حباب دروغین بشردوستی، مثل پل شناور آمریکا، به زبالهدان تاریخ خواهد پیوست. چرا که فلسطینیان، گرسنگی را به بهای خیانت به خاک و خون نمیپذیرند.

روایت هوران از سرزمین بلادیده زیتون